„Z całego dorobku mego życia nie żałuję ani jednego napisanego zdania, choć na pewno niejedno napisałbym lepiej, precyzyjniej, mądrzej czy trafniej. Nie ma takiego zdania, a tym bardziej ustępu czy artykułu, o którym marzyłbym: oby zapadł się on pod ziemię, oby nigdy nie był napisany. Przywiązuję bardzo dużą wagę do tego stwierdzenia”.
Nie żałuję ani jednego napisanego zdania… Rozmowa z Władysławem Bartoszewskim, przeprowadzona przez Ł. Kądzielę, „Więź” 1986, nr 7-8, s. 202.
„Jego publicystyka i historiografia wyprzedzały wówczas zarówno pierwszeństwem w podejmowaniu spraw, którymi się mało kto zajmował, jak też wolnością myśli i słowa w czasach zatruwania umysłów i uczyć odbiorców słowa drukowanego nieprawdą, półprawdą i zmową milczenia. (…) We wszystkim, co pisze ten autor, imponuje rozległość i głębokość kwerendy źródeł archiwalnych i czasopiśmienniczych, w szczególności umiejętność wywoływania i użytkowania relacji świadków. Wielu z nich odeszło, stąd wartość tych zapisów dodana przez chwilę ich uchwycenia. Napawa uznaniem krytycyzm, czasem ukryty przed okiem czytelnika, zawsze wyczuwalny w decyzji wyboru świadectwa i okazania mu ufności. (…) Pisarstwo historyczne Władysława Bartoszewskiego ma wysoką temperaturę uczucia nie tylko dzięki jego pasji zdobywania wiedzy. Nie kryje on bowiem swego długu, który spłaca wobec poległych na różnych frontach walki z wrogiem i nieludzkim, upostaciowanym złem. Imiona i nazwiska ludzi walki, nazwy ich grup, imiona i nazwiska bezbronnych ofiar i ich katów, zawsze w bardzo szerokiej skali społecznej, tchną z kart jego książek tragizmem żywym i dojmującym”.
A. Gieysztor, Do bibliografii Władysława Bartoszewskiego glosa historyka // W: Władysław Bartoszewski. Życie i twórczość, pod red. A.K. Kunerta, Warszawa 1999, s. 6-7.
Wł. Bartoszewski, Mój warsztat pisarski, „Wiadomości” (Londyn) 1976 nr 1, s. 1-2.
Wybrane książki Władysława Bartoszewskiego
Prawda o von dem Bachu, Warszawa, Poznań: Wydawnictwo Zachodnie, 1961; Wyd. 2 rozsz. i uzup. Warszawa, Poznań: Wydawnictwo Zachodnie, 1961. Toż w jęz. ang. i fr. pt. Erich von dem Bach.
Publikacja „była jego rzeczywistym debiutem książkowym. Ponad połowę książki stanowią dokumenty, protokoły z przesłuchań, fotokopie i fotografie. To miażdżący akt oskarżenia generała SS Ericha von dem Bacha, kata Powstania Warszawskiego”.
M. Zając, Biblioteka Bartoszewskiego
Warszawski pierścień śmierci 1939-1944, przedmowa St. Płoski. Warszawa: Zachodnia Agencja Prasowa, 1967; Wyd. 2. Warszawa: Interpress 1970; Wyd. 3 uzup. Warszawa: „Świat Książki”, 2008.
„Książka (…) jest pierwszym prawie że syntetycznym opracowaniem okupacyjnej martyrologii Warszawy, opracowaniem przekazującym nam nieomal pełny zestaw informacji o tym, co najpierw znano tylko z oświadczeń i równie fragmentarycznych i niepełnych opracowań. Dlatego, że przekazuje rzetelną, na wieloletnich badaniach opartą wiedzę, że pozwala lepiej zrozumieć los, na jaki Warszawa została skazana i znaczenie walki, jaką toczyła z okupantem”.
Rec. T. Strzembosz, Warszawski pierścień śmierci, „Stolica” 1968 nr 19, s.4.
Ten jest z ojczyzny mojej. Polacy z pomocą Żydom 1939-1945, oprac..., Z. Lewinówna, Kraków: Znak, 1969; Wyd. 2 rozsz. Kraków: Znak 1969; Wyd. 3 uzup. Warszawa: Stowarzyszenie ŻIH, Świat Książki - Bertelsmann Media, 2007; Wyd. 4 uzup. Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy Znak, 2013.
„Każdy uczciwy czytelnik po przeczytaniu tej książki inaczej spojrzy, inaczej odczuje naszą polsko-żydowską przeszłość. Właśnie ta przeszłość zawarta w tej książce to nieprzemijający wkład nadziei na przyszłość”.
Rec. J. Czapski, Ten jest z Ojczyzny mojej, „Kultura” (Paryż) 1968 nr 6/7, s. 198.
1859 dni Warszawy, szkic wstępny A. Gieysztor; bibliogr. prac Wł. Bartoszewskiego dot. II wojny światowej Z. Steczowicz-Sajderowa; indeks osobowy Z. Bartoszewska, Kraków: Wydawnictwo Znak, 1974; Wyd. 2 uzup. Kraków: Wydawnictwo Znak, 1984; Wyd. 3 - 1 bez cenzury przejrz. i uzup. przez A.K. Kunerta, Kraków: Wydawnictwo Znak, 2008.
„Dzieło to zawiera tak wielką ilość faktów „z codziennego życia, cierpień i walk mieszkańców Warszawy w latach wojny i okupacji niemieckiej”, że budzi podziw i wzruszenie dla wytrwałości Autora. Przebrnąć przez te 834 kartki z należną uwagą i czcią – jest rzeczą niełatwą. Nie wchodzi tu w grę sprawa stylu kronikarskiego, ale ten olbrzymi ładunek Męki Miasta – wstrząsa do głębi. Książki nie można tylko czytać – ją się przeżywa”.
Stefan Kardynał Wyszyński, Prymas Polski. List z dnia 9 marca 1975 r.
Dni walczącej stolicy. Kronika Powstania Warszawskiego, Londyn: Aneks; Warszawa: Krąg, 1984; Warszawa: „Alfa”, 1989; konsult. merytor. A.K. Kunert, wybór fot. Z. Walkowski, Warszawa: Świat Książki, Muzeum Powstania Warszawskiego, 2004; Warszawa: Świat Książki, Muzeum Powstania Warszawskiego, 2008; Świat Książki, 2014.
„Cykl 67 audycji dokumentalnych poświęconych powstańczej Warszawie prowadził Władysław Bartoszewski od 30 lipca do 4 października 1981 roku w programie III Polskiego Radia. (…) Audycje spotkały się z ogromnym zainteresowaniem i uznaniem słuchaczy, wielu z nich nagrało cały cykl na taśmy magnetofonowe. Na podstawie jednego z takich nagrań powstała książka”.
Od wydawcy (nota edytorska do 1 wydania).
Powstanie Warszawskie, wybór tekstów, oprac., przypisy i aneksy A.K. Kunert, wybór il. A.K. Kunert, Z. Walkowski; mapy i pl. Z. Walkowski, Warszawa: Świat Książki, 2009.
Kanon wiedzy Powstaniu Warszawskim. Zebrane w tomie teksty Wł. Bartoszewskiego, świadka i uczestnika Powstania, a następnie jego historyka.
Kropla drąży skałę? Co mówiłem do Niemców i o Niemcach przez ponad pół wieku, wstęp Timothy Garton Ash; wyb. i oprac. tekstów oraz przypisy M. Barcz, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011.
„Niniejsza książka stanowi świadectwo ważnej części życia i pracy jednego z wielkich współczesnych obywateli Europy Środkowej. Jest świadectwem tego, co najgorsze w historii Niemiec i czego autor doświadczył na własnej skórze, ledwie uchodząc z życiem. Jest jednak zarazem świadectwem – bardzo poruszającym – tego, co najlepsze. (…) Niewiele osób wniosło tu równie istotny wkład, intelektualny i polityczny, co Władysław Bartoszewski. Trzymacie Państwo w rękach wyjątkową dokumentację wyjątkowych stosunków autorstwa wyjątkowego człowieka”.
Timothy Garton Ash, Wstęp.
O Żegocie. Relacja poufna sprzed pół wieku, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 2013.
Zapis relacji Wł. Bartoszewskiego złożonej w 1963 r. w Instytucie Yad Vashem, dotyczącej jedynej w okupowanej przez Niemców Europie instytucji państwowej ratującej Żydów od zagłady.
Pisma wybrane. T. 1-6, 1942-2012, wybór, oprac., przypisy i wstęp A.K. Kunert, Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas, 2007-2012.
Edycja obejmuje wybór najważniejszych tekstów rozproszonych Wł. Bartoszewskiego, opublikowanych w latach 1942-2012.
